Kort historisch overzicht
De geschiedenis van de Barsoi gaat terug tot de 15e eeuw, de periode van de Mongoolse invasie. De Tataren gebruikten een jachthond van Arabische oorsprong “Koutsi”, terwijl de Russische jagers geen windhonden hadden; ze gebruikten “Loshaya” honden met een buitengewone kracht en het temperament om een hert en zelfs een eland te vangen en te doden.
Kruisingen van Koutsi en Loshaya honden werden het prototype voor de Barsoi.
Deze honden werden afgebeeld in het gebedenboek van Groothertog Vasily III, de vader van Ivan de Verschrikkelijke. In de 16e – 17e voegde nieuw bloed van de Chart Polsky, adel toe aan hun nakomelingen. Doordat hierdoor de bekendheid van het ras toenam werden ook de landsgrenzen overschreden.
De verdere ontwikkeling van het ras werd beïnvloed door kruisingen met de “Klock” – een enorme, sterke en stoere Courlandse bebaarde windhond. Hun nakomelingen waren baardloos, met lang en fijn haar. Zij vormden de basis voor het “Gustopsovy” Barsoitype.
Door het inmenging van Greyhound-bloed verscheen tegelijkertijd het “Chistopsovy” Barsoitype. Bloed van Berg (Gorsky) en de Krim-windhonden, bekend om hun uithoudingsvermogen werden later ook gebruikt. De Russkaya Psovaya Borzaya werd het resultaat van deze kruisingen met meerdere rassen.
Het scherpe gezichtsvermogen, wendbaarheid en behendigheid van een Barsoi bij de achtervolging, zijn bliksemsnelle reactie en vermogen om wild te vangen, temperament en moed; al deze belangrijke kwaliteiten bewezen zeer bruikbaar te zijn voor de jacht op gevarieerd terrein. De Barsois werden ook met succes gebruikt bij de jacht op de steppen, waar het nodig was over langere afstanden te jagen.
In de 18de en 19de eeuw ontstond de jacht met grote meutes met windhonden en brakken en speciale jachtpaarden. De jacht bestond uit enkele honderden honden die verschilden in type en werkfunctie.
De beroemdste onder hen was de Perschino-jacht, die toebehoorde aan Groothertog Nikolai Nikolaevich (Romanov) die beroemd was om zowel de exclusieve schoonheid van de honden, hun snelheid en hun jachtpassie.
In 1874 vond het eerste congres van Borzoi liefhebbers plaats, maar pas in 1888 werd door de Jachtvereniging uit Moskou de eerste standaard van de Barsoi aangenomen, waarin het type van de Barsoi eindelijk werd verenigd. De auteur van deze standaard was N.P. Yermolov. De basis principes van deze standaard zijn tot op de dag van vandaag hetzelfde, ondanks de wijzigingen die in de 20e en 21e eeuw zijn aangebracht – 1925, 1939, 1951, 1963, 1969, 1980, 1993, 1995 en 2006.